Małgorzatę Wassermann kojarzy chyba każdy, kto choć trochę śledzi polską politykę. Znamy ją z Sejmu, z ciętych ripost i wieloletniej działalności w Prawie i Sprawiedliwości. Ale za wizerunkiem twardej parlamentarzystki kryje się historia, która zaczęła się na długo przed wejściem na sejmową mównicę. Aby naprawdę zrozumieć jej postawę, trzeba zajrzeć za kulisy – do jej życia prywatnego. To tam, w wartościach wyniesionych z domu, w prawniczym wykształceniu i w cieniu osobistej tragedii, znajdziemy odpowiedzi na wiele pytań.

Rodzina – fundament, który ukształtował jej charakter

To właśnie w rodzinie tkwi klucz do zrozumienia postawy Małgorzaty Wassermann. Dorastała w domu, w którym patriotyzm i prawo nie były pustymi słowami, a tematy rozmów przy stole często krążyły wokół spraw publicznych. Taka atmosfera musiała zostawić ślad. Jej siła ma swoje źródło właśnie w rodzinnych więziach, które dały jej oparcie w najtrudniejszych chwilach. Najważniejsze osoby w jej życiu to:

• Zbigniew Wassermann – jej ojciec, prokurator, minister i poseł, który był dla niej pierwszym wzorem służby państwu,
• Halina Wassermann – matka, która stanowiła opokę rodziny i dbała o ciepło domowego ogniska,
• Agata i Wojciech – rodzeństwo, z którym utrzymuje bliskie relacje, scementowane przez wspólne doświadczenia.

A co z jej mężem i dziećmi? To pytanie, które często pojawia się w internecie. Tutaj Małgorzata Wassermann stawia jednak bardzo jasną granicę. Z żelazną konsekwencją chroni prywatność swoich najbliższych. Nie znajdziesz publicznie dostępnych informacji na ich temat, bo to jej świadoma decyzja. Uważa, że życie publiczne, z całym jego medialnym zgiełkiem, musi być oddzielone od sfery prywatnej, która jest azylem dla niej i jej rodziny. I tę decyzję trzeba po prostu uszanować.

Prawniczka z Krakowa – droga do niezależności

Zanim na dobre weszła do polityki, Małgorzata Wassermann była cenioną krakowską adwokatką. To doświadczenie dało jej nie tylko finansową niezależność, ale przede wszystkim zbudowało merytoryczny kręgosłup, który widać w jej sejmowej pracy do dziś. Analityczne myślenie, precyzja i dogłębna znajomość przepisów – tego nauczyła się na sali sądowej, a nie w politycznych kuluarach. Jej droga zawodowa była dobrze zaplanowana:

• Studia na Uniwersytecie Jagiellońskim – w 2002 roku ukończyła prawo na jednej z najlepszych uczelni w Polsce. Wybór kierunku nie był zaskoczeniem, biorąc pod uwagę, że jej ojciec był prokuratorem. Kraków stał się jej miastem,
• Aplikacja adwokacka – po studiach przeszła trudny okres przygotowań do zawodu, który wymaga ogromnej dyscypliny,
• Własna kancelaria – po zdanym egzaminie otworzyła w Krakowie kancelarię adwokacką. Przez lata z sukcesami reprezentowała klientów, budując swoją reputację skutecznej i rzetelnej prawniczki.

W tamtym okresie jej życie prywatne skupiało się na budowaniu kariery i stabilizacji. Ciężka praca ukształtowała jej charakter i, jak się później okazało, przygotowała na wyzwania, których nikt nie mógł przewidzieć.

10 kwietnia 2010 – dzień, który zmienił wszystko

Katastrofa smoleńska z 10 kwietnia 2010 roku wywróciła jej świat do góry nogami. Śmierć ojca, Zbigniewa Wassermanna, była nie tylko osobistym dramatem, ale też momentem, który pchnął ją na zupełnie nowe tory. Ogromny ból i poczucie straty zmusiły ją do publicznego zabrania głosu – w obronie pamięci ojca i w walce o wyjaśnienie przyczyn katastrofy. Jej dotychczasowe życie prywatne, tak starannie chronione, bezpowrotnie się skończyło. Pojawiła się nowa, publiczna misja.

Utrata ojca w katastrofie polskiego Tu-154 w Smoleńsku była dla całej rodziny niewyobrażalnym ciosem. Jak sama mówiła w wywiadach, pierwsza myśl po wiadomości o jego śmierci to świadomość, że tej straty nie da się cofnąć. Osobista trauma mieszała się z publicznym charakterem tragedii i politycznymi sporami, które wokół niej narosły. Smoleńsk stał się tematem, który zdominował jej życie. Musiała przejść przez bolesny proces identyfikacji ciała i walczyć o godne upamiętnienie ofiar, co wiązało się między innymi ze staraniami o ekshumację.

Początkowo w mediach pojawiała się tylko po to, by bronić dobrego imienia ojca i dążyć do prawdy. Jako jego córka czuła, że ma obowiązek kontynuować jego dziedzictwo. To właśnie to poczucie obowiązku, zrodzone z tragedii, pchnęło ją w stronę polityki. W 2015 roku wystartowała w wyborach do Sejmu z list PiS w Krakowie i zdobyła mandat. Jej wejście do parlamentu było bezpośrednią konsekwencją tego, co wydarzyło się 10 kwietnia 2010 roku. Ceniona adwokatka, strzegąca swojej prywatności, stała się jedną z najbardziej rozpoznawalnych twarzy komisji śledczych, zwłaszcza tej badającej aferę Amber Gold.

Chwila dla siebie – jak odpoczywa na co dzień?

A jaka jest Małgorzata Wassermann, gdy gasną światła kamer? Jak sama przyznała w jednym z wywiadów, jest „zupełnie normalną osobą”. Aby zachować równowagę między pracą a życiem prywatnym, stawia na aktywność fizyczną i proste przyjemności. Regularnie ćwiczy aerobik, co pomaga jej utrzymać kondycję i radzić sobie ze stresem. Gdy tylko ma okazję, spędza czas na świeżym powietrzu, jeżdżąc na rowerze. To dla niej sposób na oderwanie się od politycznej codzienności i naładowanie baterii.

Innym sposobem na relaks jest kino. Mimo napiętego grafiku stara się znaleźć czas, by zanurzyć się w filmowej historii i na chwilę zapomnieć o obowiązkach. Jednak w centrum jej prywatnego świata zawsze jest rodzina. To czas spędzony z najbliższymi daje jej najwięcej siły.

Adwokatka, która stała się politykiem

Historia Małgorzaty Wassermann to opowieść o losach, które nierozerwalnie splotły się z najnowszą historią Polski. To dowód na to, że silne więzi rodzinne i prawniczy fach mogą dać siłę do zmierzenia się z największymi życiowymi dramatami. Tragedia smoleńska była tragicznym punktem zwrotnym, który cenioną krakowską adwokatkę zamienił w jedną z najbardziej wyrazistych postaci na scenie politycznej. Mimo ogromnej presji i rozpoznawalności, z imponującą konsekwencją oddziela życie publiczne od prywatnego azylu, w którym najważniejsza jest jej rodzina.